Pulis Patola at Your Service?

Sa mundong ginagalawan natin, ang equality o pagkakapantay-pantay ng bawat mamamayan ay pinangangalagaan ng babaeng nakapinid ang mga mata at may hawak na espada sa kanang kamay at timbangan na tanda ng Impartiality o walang pagkiling kaninuman sa bandang kaliwa. Ang katuparan ng layuning ito ay pinagtitibay alinsunod sa mga batas na ipinatutupad ng Komisyon sa Karapatang Pantao upang matiyak na naisasaalang-alang ang karapatan ng bawat indibidwal. Lahat tayo’y pantay-pantay na hinubog, may karapatan at kani-kanyang responsibilidad ngunit paano na kung maging ang itinalagang puwersa ng pambansang seguridad ay siya mismong ‘promotor’ ng karahasan?


Ang karahasan

Ito ay sanhi ng mga sigalot na dulot ng iringan sa pagitan ng magkaibang panig, isang halimbawa ang palihim na bangayan ng mga opisyales sa gobyerno. Ang talamak na pagnanakaw sa kaban ng bayan ay nagdadala ng matinding gutom. Pinapatay nito ang moralidad ‘pagkat sa halip na pagmamahal ang namamayani, ‘survival instincts’ ang pinaiiral ng isip. Ang pang-aabuso sa mga kababaihan ay dahilan upang bumaba ang tingin sa kanila ng mamamayan. Patayan dito, nakawan doon: Suliranin din ang kahirapan kung kaya’t patok na patok ang krimen sa lansangan. Nakadagdag pa ang umiigting na giyera sa Mindanao upang putungan ng korona bilang numero unong bansa na may kaakibat na sumpa ng karahasan ang Pilipinas.


Ang matuwid

Hindi birong italaga ang sariling buhay para sa tinubuan. Tulad ng guro, ang pulis ay may influencial role na nakaaapekto sa pangkalahatang kaligtasan ng isang pamayanan. Sila ang nagsisilbing pananggalang sa anumang sakuna hatid ng mga kaguluhan. Sila rin ang nakikipagbuno sa mga barbarong tumataliwas sa batas. Pati ang relasyon nila sa pamilya’y pansamantalang tinatalikdan upang dinggin ang saklolo ng mga biktima. Ngunit ngayon, ano na marahil ang sitwasyon ng pulisya?

Katuwira’y limot na
Kung hindi ninyo nababatid samu’t saring gulo ang kinasasangkutan ng mga naturingang alagad ng batas. Tulad na lamang ng ‘di makataong pagtrato sa napabalitang suspek na namatay isang araw matapos itong parusahan. Pilit nagmamakaawa subalit ang bawat daing na isinasalin sa kanyang sigaw ay tinutumbasan ng matagal na pagpapahirap. Nailathala rin sa telebisyon ang ‘di umano mga armadong pulis habang ibinabandera ang katawan ng kaawa-awang mangingisda na ang hangad sana’y kumita ng barya. Nasaan ang katarungan sa kanilang hangarin?


Ano sa palagay mo?

Idilat mo ang iyong mga mata. Pagmasdan mo ang iyong paligid. Iyan ba ang dapat mong matamo–ang kakulangan sa karapatang panseguridad? Nanaisin mo bang manirahan sa bansang walang kadalisayan? Kailan pa matitigil ang lahat ng karahasan? Aabangan na lang ba nating mabuhay si ‘Darna’ mula sa pahina ng komiks bilang ating tagapagligtas? Nasaan yaong batas? Hindi ba’t nasa kamay ng mga pulis? Paano na ang ating bayan kung puno ng pagmamalinis? Nasaan ang hustisya? Sa silong ba ng bahay ni hepe? Nasa inyo ang paglilinaw. Sa ating mga kamay magsisimula ang katarungang hindi kayang ibigay ng Pamahalaan o ng kung sinuman. Tayo ang nagtatakda ng mga kilos. Tayo rin ang babalikan ng karma, o ng ‘konsensya’ kung baga.